Fobi nedir?

Normal koşullarda korku ve endişeye mahal vermesi beklenmeyen bir nesnenin, bir durumun ve/veya bir olayın aşırı endişe ve korku yaratması haline “fobi” denir.

Günlük yaşamda, fobiler, hayatı zorlaştırırken, sosyal açıdan da zor durumlarda kalınmasına sebebiyet verebilirler. Bu nedenle, fobi olduğu tespiti yapılan durumların bir uzman eşliğinde değerlendirilmesi, günlük yaşama etkilerinin sınırlandırılmasına yönelik terapiler yapılması en uygun yol olacaktır.

Sıklıkla karşılaşılan fobilerden bazıları şunlardır:

• Agorafobi: Açık alan korkusu ya da daha açıklayıcı şekli ile açık alanda yalnız kalma korkusudur. Açık alanlarda, sinema, tiyatro gibi sosyal alanlarda tek başına bulunamama gibi sonuçları vardır. İleri derecede olduğunda ise evden dışarı hiç çıkamama sonucunu da doğurur.
• Klostrofobi: Agorafobinin bir anlamda tersidir, kapalı alan korkusudur. Asansör gibi dar hacimli ve basık alanlarda panik yaşanması söz konusudur.
• Sosyal fobi: İnsanlara karşı utanılacak bir duruma düşme korkusunun aşırı halidir. Bu fobiye sahip insanlarda; özellikle topluluğa karşı konuşamama, ikili ilişkilerde çekingen ve içine kapanık kalma gibi durumların ileri hali söz konusudur.
• Akluofobi: Oldukça yaygın fobilerden biridir. Kısaca “karanlıktan korkma” olarak tanımlanabilir.
• Araknofobi: Örümceklerden korkma halidir.
• Zoofobi: Genel olarak hayvanlardan korkma halidir.

Fobiler türlü türlüdür. Her insanda bir ya da birden fazla fobinin olması söz konusu olabilir. Çoğu zaman farkındalık söz konusu da olmayabilir. Aslında, fobilerin ileri derecede olmayan hallerini bir anlamda normal karşılamak gerekse de, ileri dereceye dönüşme ihtimalinden ötürü küçümsenmemeli, kontrol altında tutulmalı, uygun terapilerle doğru şekilde yönlendirilerek, günlük yaşama ve sosyal hayata olumsuz etki etmelerinin önüne geçilmelidir.

Özellikle çocukluk çağında bu anlamda etkin bir takip benimsenmeli, anne ve babalar çocuklarının bu yöndeki gelişimlerini yakından izlemeli, normal olmadığı düşüncesi oluşturan korkuları yakından gözlemleyerek, birer fobiye ve uzantısında birer sosyal defekte dönüşmelerinin önüne geçilmelidir.