Çocukluk dönemi nedir?

tatli_kiz_cocuguDoğan her canlı büyür. İsterse el bebek gül bebek bakılsın, isterse başıboş bırakılsın, eğer tıbbi açıdan bir engel yoksa doğan büyür.

Herkes önce bebektir, sonra çocuk ve hemen ardından genç. Ömrün en uzun dönemi olan gençlikten sonra da önce olgun sonra da yaşlıdır.

Ömür varsa bu akış sabittir. Herkes için aynıdır, değişmez. Hiç kimse ne çocuk kalabilir ne de genç.

Bu akış içinde en kritik yıllar ise çocukluk dönemine aittir. Kritik diyoruz, çünkü bu dönem kişiliğin temellerinin atıldığı yılları kapsar.

İnsan ilk olarak çocukken kişiselliğinin farkına varır, kendi kararlarını almaya ve uygulamaya istek duyar, birey olduğunu idrak eder ve diğerlerinin de bunu kabul etmesini bekler. İnsanın içinde bağımsızlık duygusunun kıvılcımları ilk çocukken çakar. İlk olarak çocukken sorgulamalar başlar, hayata, yaşama, insanlara ve öz varlığa dair düşünceler belirir.

İnsanın emeklemeyi bırakıp ayağa kalktığı ve bir yol üstünde kararlı adımlarla ilerlemeye başladığı ilk dönemdir çocukluk dönemi.

Bağımsızlıkla bağımlılık arasında gidip gelmektir biraz da. Bir yandan çocuktur ne yapsa yeridir, diğer yandan çocuktur anne baba sözü emir gibidir. Balona benzeyen bir özgürlük hissiyle yaşamaktır. Bir şişer bir söner…

Anlamsız görünen bir zıtlık içinde bile doyasıya mutlu olabilmektir çocukluk.

Birey olmaya çalışırken çoğu zaman anne babanın elinde oyun hamuruna dönüşme riskine açık olmaktır. Şekillendirilmektir. O şekli benimsemekle benimsememek arasında kalan bir koridordan geçip gitmektir.

Yetenekler açısından da yolun başıdır. Yetenekler ilk bu dönemde görünür olur ve çocuğa kendiyle ilgili sağlam fikirler verirler. Bu doğrultuda, önce fark edilmek sonra desteklenmek ihtiyacının zirvesine çıkmaktır çocukluk.

Eğer anne baba bilinçsizse veya bildiklerini uygulamakta zayıf kalıyorsa çocukluk, en çok da büyümeyi beklemektir. 

Bir Cevap Yazın